کافه شعر

گر ز آزردن من هست غرض مردن من مردم آزار نکش از پی آزردن من

کافه شعر

گر ز آزردن من هست غرض مردن من مردم آزار نکش از پی آزردن من

دوست دارم توی خلوت خودم گم بشم و در فضای مجازی ، یه جای دنج و آروم با خودم تنها زندگی کنم

آخرین مطالب

۵ مطلب در مرداد ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

وقت خداحافظی

ساعت دوباره وقت خدحافظی رسید 

من ماندم و دلی که فقط آه میکشید

طاقت نداشتم که نبینم دگر تو را

قلبم درون سینه به عشق تو می تپید

در آسمان چشم تو پرواز میکنم

هر لحظه روح من به هوای تو می پرید

این زندگی بدون تو مثل جهنم است

وقتی صدای قلب تو را میشود شنید

وقتی که چشم های سیاهت دل مرا 

از هر چه دل که در همه دنیاست می برید

خورشید چشم های تو وقتی طلوع کرد

از آسمان چشم تو میشد ستاره چید

آغوش تو برای رسیدن به انتهاست

وقتی دوباره وقت خداحافظی رسید 

                                                           1398/5/22

                                                                                

  • میثم محمدی
  • ۰
  • ۰

فراری

تــو چه کردی من دیوانه فراری شده ام

من بیچـاره از ایـن خانه فراری شده ام

شده دیوانه دلت ، مثل کسی، مثل خودت

از کسی مثل تو ، دیوانه فراری شده ام

مثـل آوار فـرو ریخـته ام بر سـر خـود

من از این خانه ی ویرانه فراری شده ام

شده ای عاشقم اما نظرت نیست به من

من از این عاشق بیگانه فراری شده ام

مثل یک پیله به دور بدنم تافته ای

از نخ پیله ی پروانه فراری شده ام

از من غمزده از حال دلم بی خبری

از سر غمزده بر شانه فراری شده ام

خم گیسوی تو دامی است سر راه دلم

از کمند تو از این دانه فراری شده ام

خانه ی قلب من انبار غم خاطره هاست

من از این قصه و افسانه فراری شده ام

                                                                                                  1398/5/18

  • میثم محمدی
  • ۰
  • ۰

عشق مجازی

وقتی که عشق های حقیقی مجازی است

احساس های ما، فقط از روی بازی است

هر شب قرار و وعده ی دیدار و انتظار

این صحنه ها، فقط و فقط صحنه سازی است

رقص و شراب و دلهره ی بوسه های تلخ

این آخرین تزلزل بنده نوازی است

سازی که ساختند برای ترانه ها

این سازهای غم زده آخر چه سازی است

وقتی که از حقیقت هم دور میشویم

این لحظه ها دگر، فقط از بی نیازی است

آغوش میشود خم محراب عاشقان

این عشق های یخ زده عشق مجازی است

                                                                                                                           1398/5/16

  • میثم محمدی
  • ۰
  • ۰

خواب مرداب

مثل نیلوفر اسیر خواب مردابم هنوز

یا که آن مرداب پیری در تب خوابم هنوز

شاید آوای شباهنگی میان جنگلم

یا شبیه آسمان در دست مهتابم هنوز

یا که شاید تکه ابری سرد و بارانی شدم

یا که در دریای چشمی مثل گردابم هنوز

ماهی ام ، فکر فرار از تنگ های شیشه ای

در تمنای خیال رود پر آبم هنوز

رودم اما، یک مسافر، میروم تا مرز عشق

مثل نیزاری ولی در فکر تالابم هنوز

موجهای خسته ی دریا کنار ساحلم

بی قرار خواهش دریای بیتابم هنوز

هر کسی باشم و یا در هر کجای این جهان

من به دنبال کسی مثل تو ، نایابم هنوز

                                                                   1398/5/13

  • میثم محمدی
  • ۰
  • ۰

باغ پروانه

من عاشق نگاه غریبانه ی تو ام

من میهمان هر شب و هم خانه ی تو ام

یک شب بیا و در شب تارم قدم بزن

من که اسیر دام تو و دانه ی تو ام

جام شراب با لب تو مست میشود

یک جرعه از شراره ی پیمانه ی تو ام

من بی تو مثل جام تهی از شرابم و

بی خود که نیست عاشق و دیوانه ی تو ام

باغی پر از طراوت گلهای لاله ای

من در هوای باغ تو پروانه ی تو ام

نیلوفرانه در دل من پیچ میخوری

مردابم و برای تو کاشانه ی تو ام

در آسمان چشم تو ابری نمیشوم

من کوله بار عشقم و بر شانه ی تو ام

وقتی که باد زلف تو را دست میکشید

در لابه لای گیسوی تو شانه ی تو ام

پل بسته ای میان من و چشم های خود

من عاشق نگاه غریبانه ی تو ام

98/5/12


  • میثم محمدی