کافه شعر

گر ز آزردن من هست غرض مردن من مردم آزار نکش از پی آزردن من

کافه شعر

گر ز آزردن من هست غرض مردن من مردم آزار نکش از پی آزردن من

دوست دارم توی خلوت خودم گم بشم و در فضای مجازی ، یه جای دنج و آروم با خودم تنها زندگی کنم

آخرین مطالب
  • ۰
  • ۰

فراری

تــو چه کردی من دیوانه فراری شده ام

من بیچـاره از ایـن خانه فراری شده ام

شده دیوانه دلت ، مثل کسی، مثل خودت

از کسی مثل تو ، دیوانه فراری شده ام

مثـل آوار فـرو ریخـته ام بر سـر خـود

من از این خانه ی ویرانه فراری شده ام

شده ای عاشقم اما نظرت نیست به من

من از این عاشق بیگانه فراری شده ام

مثل یک پیله به دور بدنم تافته ای

از نخ پیله ی پروانه فراری شده ام

از من غمزده از حال دلم بی خبری

از سر غمزده بر شانه فراری شده ام

خم گیسوی تو دامی است سر راه دلم

از کمند تو از این دانه فراری شده ام

خانه ی قلب من انبار غم خاطره هاست

من از این قصه و افسانه فراری شده ام

                                                                                                  1398/5/18

  • ۹۸/۰۵/۱۸
  • میثم محمدی

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی